زنان تکدی گر و مشکلات تکدی گری
صدایی که همیشه به گوش میرسد و به گوش همه آشناست، این صدایی است که با آه و ناله یکجا بوده که برای طلب کمک میباشد. صدایی که میشنویم میگوید: به رضای خدا پیسه بتین نان نخوردیم ، اولادایم گشنه است. ویا هم در کنار سرک از سردی دستانش خشک و دراز مانده است. امروز معضله تکدی گرایی مخصوصا در قشر بانوان مشکل بزرک اجتماعی را به بار آورده است. زنانی که تا هنوز معلوم نیست به چه تعدادی هستند و آیا همه گدا هستند یا خیر، ولی برای حصول مقداری پول صبح تا شب در سرک ها، کوچه ها و پس کوچه های شهر مینشینند تا از این طریق مقداری پول حاصل کنند. بی بی گل بانو ای که مشکلات وی را به این کار وا داشته است چنین میگوید: (من وقتی شوهرم را از دست دادم دیگر کسی نبود تا مصارف مرا تامین کند، کسی را نداشتم تا برای من و فرزندانم لقمه ای نان آورد به همین دلیل چاره ای جز گدایی کردن را نداشتم. زنان با از دست دادن سرپرست خانواده شان و نبود کار در جامعه امروزی مجبور به تکدی گرایی میشوند. رمضان محمودی یکی از جامعه شناسان کشور در مورد تکدی گرایی در کشور چنین میگوید: (افغانستان کشوری است پیوند خورده با جنگ و بیکاری،...